Pistolet Frommer Stop został opracowany przez węgierskiego projektanta broni strzeleckiej Rudolfa Frommera i przyjęty przez Honveda (armia węgierska w obrębie imperium austro-węgierskiego) w 1912 roku. Węgierskie wojsko i policja używały pistoletów Frommer Stop głównie kalibru 7,65 mm; pistolety kalibru 9 mm Short / Kurz przeznaczone były głównie do sprzedaży komercyjnej. Pistolety Frommer Stop służyły węgierskiemu wojsku i policji do około 1945 r. Pistolet ten był produkowany przez fabrykę Femaru w Budapeszcie na Węgrzech do około 1929 r.
Należy zauważyć, że pistolety Frommer Stop miały dość skomplikowaną konstrukcję i wymagały skomplikowanych procedur konserwacyjnych. Z drugiej strony pistolety te były dobrze zbudowane, solidne i działały dość niezawodnie.

Pistolet Frommer Stop ma długi odrzut, co jest prawie wyjątkowe w swojej klasie. Wykorzystuje obrotową blokadę rygla z podwójnymi promieniowymi występami, które sprzęgają się z lufą przy jej zamku. Po rozładowaniu lufa i śruba odsuwają się razem w stacjonarnym płaszczu lufy, ściskając współosiowe sprężyny powrotne, znajdujące się nad lufą, wewnątrz płaszcza lufy. Po pełnym odrzucie, uchwyt śruby zostaje zatrzymany przez zaczep, a lufa wraca do przodu pod naciskiem własnej sprężyny powrotnej, niosąc ze sobą śrubę. Ruch do przodu śruby (względem tymczasowo nieruchomego nośnika śruby) zmusza śrubę do obracania się (ma spiralne żebra prowadzące na ogonie, które sprzęgają się z odpowiednimi cięciami spiralnymi w nośniku śruby) i odblokowuje się z lufy. Po odblokowaniu śruba pozostaje nieruchoma, a lufa wraca do pozycji przedniej. Pistolet Frommer Stop 1912 jest wyposażony w bezpiecznik chwytowy.

Po zakończeniu I wojny światowej sporo tych pistoletów znalazło się w Wojsku Polskim jako broń oficerów i podoficerów. 

Frommer Stop M1912 z 1916 roku, w komplecie z oryginalną kaburą z okresu I wojny światowej.